جمعه شب در حالیکه خیلی مطمئن نبودم آخرین فیلم Woody Allen رو درUGC Les Halles دیدم (خیلی از Penelope Cruz خوشم نمیاد بخصوص بعد از دیدن عکسای خیلی بیخودش روی تبلیغات Loreal و Mango )
خیلی شکفتزده شدم چون خیلی فیلم خوبی بود بخصوص روندی که وودی آلن با رابطه پول و خوشبختی دست و پنجه نرم میکنه ... که در عین حال که ممکنه خیلیا خوشبخت به نظر برسند چقدر عقدهها رو میشه در زندگیشون کشف کرد وقتی روی یک جاهای حساس پا میگزاری .
عین همین سردرگمی رو میشد ۲ سال پیش در فیلم Matchpoint دید . متاسفانه که در فیلمهای جدید وودی عشق همیشه بر خلاف فیلمهای قبلیش پیروز نمیشه . اسکارلت جوهانسون مثل همیشه لطافت خودش رو چاشنی فیلم کرده بود و پنه لوپه کروز در نقش زن هیستریک خیلی خوب ظاهر شد .
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر